Biomechanische ganganalyse is een uitgebreide evaluatie die zich richt op de mechanische principes die ten grondslag liggen aan het menselijk lopen en hardlopen, waarbij metingen van beweging, krachten en spieractiviteit worden gecombineerd om te analyseren hoe het musculoskeletale systeem functioneert tijdens de voortbeweging. Deze analyse maakt gebruik van geavanceerde hulpmiddelen zoals bewegingsregistratiesystemen, krachtplaten, drukgevoelige sensoren en elektromyografie (EMG)-apparatuur om kwantitatieve gegevens te verzamelen. Deze gegevens worden vervolgens geanalyseerd om het samenspel tussen botten, gewrichten, spieren en pezen tijdens de gangcyclus te begrijpen. Belangrijke componenten van de biomechanische ganganalyse zijn de kinematica, die de positie, snelheid en versnelling van lichaamssegmenten onderzoekt (bijvoorbeeld de hoek van de enkel, knie en heup in elke fase van de gang); de dynamica, die de krachten die op het lichaam werken, meet, zoals grondreactiekrachten en gewrichtsmomenten; en de spieractivatiepatronen, die aantonen hoe verschillende spiergroepen bijdragen aan de beweging. Door deze factoren te kwantificeren, kan de analyse subtiel afwijkende patronen detecteren die niet zichtbaar zijn door visuele observatie alleen, zoals asymmetrie in staplengte, excesieve gewrichtsrotatie of ongelijke drukverdeling over de voet. In klinische setting is biomechanische ganganalyse een hulpmiddel bij de diagnose van aandoeningen zoals cerebrale parese, artrose en bewegingsstoornissen na een blessure, en helpt dit de arts bij het opstellen van gerichte behandelplannen. Als bijvoorbeeld blijkt uit de analyse dat een patiënt met kniepijn tijdens de standfase excesief valgus (naar binnen buigen) vertoont, kunnen interventies bestaan uit versterkende oefeningen voor de heupabductoren of het aanpassen van orthese om de uitlijning te corrigeren. In de sportgeneeskunde helpt deze analyse sporters hun prestaties te optimaliseren door inefficiënte bewegingspatronen te identificeren die tot blessures kunnen leiden, zoals te lang stappen of ongelijke gewichtsverdeling tijdens het hardlopen. Daarnaast speelt de biomechanische ganganalyse een essentiële rol bij het ontwerpen van protheses, orthese en schoeisel, zodat deze hulpmiddelen specifieke mechanische behoeften adequaat kunnen adresseren. De verzamelde gegevens vormen een wetenschappelijke basis voor het begrip van de manier waarop veranderingen in de gangmechanica de algehele functie beïnvloeden, en maken het mogelijk om op bewijs gebaseerde beslissingen te nemen in de gezondheidszorg, de revalidatie en de productontwikkeling.